De begrafenis van een kind. Ik hoef hier niet te beschrijven hoe ongelooflijk zwaar het is voor ouders om je kind te moeten begraven. Maar ook voor grootouders met dubbel verdriet; verdriet om hun kleinkind en verdriet om hun kind. Of voor verdere familie en vrienden. We staan regelmatig met zijn allen te snotteren en te huilen aan een graf. We. Want natuurlijk houd ik het ook niet droog.
Het zal niet je eerste gedachte zijn, maar ook voor het personeel van de begraafplaats is een baby- of kinderbegrafenis moeilijk. Moeilijker dan van een volwassene. En dus willen ook zij het voor iedereen goed doen.
De ouders hadden aangegeven dat zij met hun familie zelf het graf wilde dichtscheppen. In dit geval was er bij het graf ruimte om het zand te laten liggen. Uit het zand staken scheppen van verschillende grootte.
Dat ontroerde mij.
Het begraven van een kind wordt niet lichter. Hoe kan dat lichter worden? Wat je kan geven is aandacht. Schoppen in verschillende maten is daar een voorbeeld van.
En de vuilnisbak, die je nog in de verte ziet, is ook speciaal uitgekozen. Een kindvriendelijke vuilnisbak bij de kindergraven. Dat vind ik mooi!
Dit was op het kindergedeelte van Begraafplaats Selwerderhof, Groningen